Yulia'dan - Ben de cocuklukumu sevdim.

Evvelceden yazdikim konulardan kecmis Sovet olkesinde,simdiki Rusiyada yasadikimi biliyorsuz,cocuklugum,gencliyimin ilk caglari o zaman,arkaya donub bakan zaman na kadar mutlu cocuk oldugumun farkindayam,Asemidemircinin Ben cocukken yazisina yorum yazmisdim,bir az cocuklugumu anlatdim,benden yazmagimi istedi,kirmadim onu,bir az dasundum,o mutlu yillarima heyalen kayitdim,sizleride yanimda yolcu goturdum,Babami na kadar sevdiyimi size belkede anlata bilmem,onu her zaman guclu,insan hayatini koruyan,ailesini,cocuklarini seven kimi tanidim, belkede onun hatirasicin oglumun doktor olmagini isterem,annemde oyle,ama nedense ben babami daha cok deyerlendirirdim,Okul zamani seherden her zaman disara cikamazdik,annemle babamin programlari vardi,nereye getmeli,cocuklara ne anlatmali,ilk defa tehnalaji muzeye geden zaman hec ne anlamadim,erkek kardesim eski arabalari gorunce cok sevindi,ben yok,sonra patatestinYunanistandan getirildiyi konusu meraklandirdi ama hemen gun kurtarmayacakmi diyordum,cok az yasim vardi,en cok sevdiyim yilbasinda babamin bize aldiki biletlerle cocuk balosuydi,suslener,serler,sarki soylerdik,balonun sonunda Sahta baba,kar kizla gelir hediyyeler paylardi,ayilar buz ustunde dans edirken okadar,mutlu olurdukki,,,Okul burada on bir yildir,kimi 9 dan sonra kolledje geder,kmise 11 yil okur,unversteye gederdi,annemle babam bizim 11yil okumakimizi istediler,sozlerinden cikmadik,ama o kadar hos maceralarimiz varki, siniflar arasi yarislar olurdu,boyle bir oyun vardi Zenit-yani harbi oyundu,oyrencimiz parkin en uzak bir gusesine aparardi bizi,esil savas oyunu oynardik,kizlarsa yaralilara bakan hemsirelerdi,cok severdik bu oyunu,sonunda diplamlar alirdi bizim sinif,bir ara doktor olmak istedim babam sen gelecekde ev kadini,anne olacaksan,senincin oyretmenlik iyi.Yillar kecib onun benimcin ,kiz kardesimcin dogru fikir soyledigini anladim.Yaz tatilini cok beklerdik,koyde kucuk bir cifliyimiz vardi,zaten dedem,baba annem orada yasiyordi,inek,koyun,coklu tavuklar,kazlar,ordek vardi.Ora alisanacan kazlardan bele korkardik,boyuk bendim ya konsu cocuklarin yaninda kururlanan zaman kazlar arkama dusdu,beni golmeceye ordeklerin yanina salmayinca rahatlanmadi,o gun okadar utandimki,,,bir defada kardesimle bahcede gezinen zaman tavukun yumurt ustunde yatdikini gorduk,dusunmeden ordek yumurtundan oraya koyduk,her gun yoklardik,bir zamandan sonra tavuk yavrulari cikdi,bir haftadan sonra ordek baba annem baka-baka kaldi,ay benim basim,bu nasil oldu ,korkduk hec ne soyleye bilmedik,onsuzda sehere kayitmaka az kalmisdi,cok karib sehne vardi tavuk kendi yavrularini yedirer,ordekleri yakin burakmazdi,sonradan yemeyin sonuna burakardi,ve ya kanadlari altina almazdi,sonradan aciyardi,cok pesiman olmusduk,ama gecdi,sonralar cocukum 9 yil olmadi ya,o gunahin cezasini cekdiyimi dusundum.Ciflikde gunler cok hizli kecirdi,bizim en guzel gunlerimiz anne-babamla olurdu,bizimcin neler dusunmezdiler,ormanlarda okadar kosurdukki,aksamlar tas kimi yataga duserdik,ama annemin masalini dinlemeden uyumazdik,bir tek sey vardi koy yumurtu yiyemezdiz,simdide oyle nedense etri cok keskin geliyor,Sevdiyim bir de yunus teatrosuydi,bayilirdim,ora geden zaman ,onlarin her bir gosterisleri sahane,biz her birimiz myuzik dersleri aldik,ben piano,kiz kardesim gitaro,erkek kardesim kaman,bazen evimizde konser duzenliyorduz,annmle-babamin guzel sesleri vardi,biz caliyor,onlar sarki soylerdi,o zaman mutlu aile tablosu vardi bizim,konuklar olanda bazen babam benimde sarki soylemeyimi isterdi,cocukdum bagira-bagira soylerdim,cocuklugum rengarengdi,yazmakla kurtarmaz,ama,azda olsa sizlere anlatdimsa ne mutlu bana.

Mutlu cocuklugumizcin anne-babama minnetdariz,simdi babam hayatda yok,annemse halede is kadini bir huzur evinde bas muhasib,isini cok seviyor,biz kizlarin kendi ailesi,erkek kardesimle bir yerde yasiyor,her sabah arkasinca araba geliyor,aksam evde turk dizilerinin hepsini izliyor,telefona bazen gelmez,Poladi izliyoram,kendim araram diyor.

-- Simdi ben de cocuklarimin mutlu cocuklugu olmagini isterem,elimizden geleni onlarcin esirgemiriz,ama arada bir fark var,o zamanlar biz huzr icinde yasiyorduz,cocuklarimizsa,cok kalabali,sonu bilinmeyen bir zamanda,yenede allahdan bir dileyimiz var,bence butun anne-babalarin en boyuk dileyi cocuklarinin saglikli ve mutlu olmasi,dunyamizin hos menada duzenlenmesi.

Acemidemirci ,arkadasim bilmiyoram seni memnun etdimmi,ama ancak bu kadar yazmagi becerdim.YULIA.